कांदा भाकर, तेल-मीठ अन्, अंबाडीची, भाजी आई
खस्ता खाउन, संसारातील, दुःख झेलते, माझी आई!!
कधी शौर्यांची, कथा सांगते, प्रेमाचेही, धडे शिकविते
संस्कारातून, मला घडविण्या, होते ही शिवबाची आई!!
मायेच्या ममतेला आणिक, हवा कशाला, अता पुरावा?
प्राण द्यावया, तयार होते, हसीखुशीने राजी आई!!
जीवनास या, सुंदर केले, पंढरपूर मग, हवे कशाला?
विठ्ठल रखुमाईची जोडी, घरात शोभे, दाजी-आई!!
तिला न ठाउक, नटणे, थटणे, पदरालाही हजार गाठी
पिलांस आम्हा, सुखी पाहुनी, ढेकर देते, साधी आई!!
अशी नात्यांची, गुंफण आई, जशी वेलीवरती, हिरवाई
कधी कुणाची, सासू आई, कधी कुणाची, आजी आई!!
दरवर्षीचा, प्रकोप सारा, झडून जातो, बहर पिकाचा
संकटातही, ताठ रहाते, जशी पऱ्हाटी, ताजी आई!!
टाटा बिर्ला, असो कुणी ना, तिच्यावाचुनी, असे भिकारी
म्हणून असते, पुजनीय ती, देवांच्याही आधी आई!!
खस्ता खाउन, संसारातील, दुःख झेलते, माझी आई!!
कधी शौर्यांची, कथा सांगते, प्रेमाचेही, धडे शिकविते
संस्कारातून, मला घडविण्या, होते ही शिवबाची आई!!
मायेच्या ममतेला आणिक, हवा कशाला, अता पुरावा?
प्राण द्यावया, तयार होते, हसीखुशीने राजी आई!!
जीवनास या, सुंदर केले, पंढरपूर मग, हवे कशाला?
विठ्ठल रखुमाईची जोडी, घरात शोभे, दाजी-आई!!
तिला न ठाउक, नटणे, थटणे, पदरालाही हजार गाठी
पिलांस आम्हा, सुखी पाहुनी, ढेकर देते, साधी आई!!
अशी नात्यांची, गुंफण आई, जशी वेलीवरती, हिरवाई
कधी कुणाची, सासू आई, कधी कुणाची, आजी आई!!
दरवर्षीचा, प्रकोप सारा, झडून जातो, बहर पिकाचा
संकटातही, ताठ रहाते, जशी पऱ्हाटी, ताजी आई!!
टाटा बिर्ला, असो कुणी ना, तिच्यावाचुनी, असे भिकारी
म्हणून असते, पुजनीय ती, देवांच्याही आधी आई!!
* विजयकुमार राऊत
साईनगर हिंगणा रोड नागपूर440016
