सोपे कुठे?
आयुष्य हे आहे तसे, भोगायला सोपे कुठे?
अन् दुःख इतुके आपले, झेलायला सोपे कुठे?
माझे तुझया प्राणात येथे, प्राण आहे गुंतले अन् दुःख इतुके आपले, झेलायला सोपे कुठे?
हे बंध आता रेशमी, तोडायला सोपे कुठे?
माझया मनाचा कोपरा, तुझिया स्मृतींनी व्यापला
का घर किरायाचे असे, सोडायला सोपे कुठे?
बंदिस्त झाली पाखरे , उडतील का गगनी कधी?
या पिंजयाचे दार आता, खोलायला सोपे कुठे?
निःशब्द सारे होतसे, तुझिया समोरी मी उभा-
बोलायचे ह्रदयातले , बोलायला सोपे कुठे?
का लाखदा मज वाटले , येशील परतुनी कधी?
नाते तुझे माझे पुन्हा, जोडायला सोपे कुठे?
